Раиси маҷлиси вакилони халқи шаҳри Кӯлоб – раиси шаҳри Кӯлоб
Назарзода Бахтиёр Худоёр ба сокинони шаҳр
Сокинони шарафманди шаҳри Кӯлоб,
Барои ҳар яки мо боиси ифтихору сарбаландист, ки бо шарофати сиёсати бунёдкоронаву халқпарваронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон шаҳри Кӯлоб ба ҷабҳаи бузурги созандагӣ табдил ёфта, рӯз аз рӯз ободу зеботар гашта истодааст.
Ҷавобан ба ин ҳама ғамхориҳои падарона мо хурду бузурги шаҳри Кӯлоб ҳамеша дар сиёсати Пешвои муаззами миллат ва давлату ҳукумат устувор будем, ҳастем ва оянда низ хоҳем монд.
Мо бо камоли масъулият фидокориҳои Пешвои муаззами миллатро дар роҳи барқарорсозии ҳукумати конститутсионӣ ва наҷоти давлату миллат ва заҳматҳои шабонарӯзиашонро баҳри ободии Ватан бараъло дарк намуда, бо тамоми ҳастӣ худро баҳри рушду шукӯфоии диёр ва ҳифзи арзишҳои давлатдории миллӣ масъул меҳисобем.
Ҳамдиёрони гиромӣ,
Ҳамчунон, ки воқиф ҳастед, рӯзҳои наздик ба шаҳри Кӯлоб ташрифи меҳмонони олиқадр дар назар аст. Дар хотир дорем, ки ҳамаи сафарҳои Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ба шаҳри Кӯлоб файзбор ҳастанд. Зеро ҳар як сокини шаҳр бо огоҳ шудан аз сафарҳои навбатии Роҳбари давлат дар вуҷуди худ як нерӯи фавқулодда ва масъулияти бузургеро баҳри анҷоми корҳои созандагиву бунёдкорӣ эҳсос менамояд.
Мо бояд ин нерӯи адонашаванда ва масъулияти бузурги ватансозиро аз ободнамоии бому дари хонаву ҳавлӣ, дохил ва атрофи кӯчаву маҳалла, деҳот, корхона, ташкилоту муассиса ва дар маҷмуъ ба таври мусбӣ дигаргун ва замонавӣ сохтани шаҳри азизамон сафарбар намоем. Нишондиҳандаҳои истеҳсолии шаҳрро баланд бардошта, дар рушди соҳаҳои хоҷагии халқ саҳмгузор бошем. Ҳар як ваҷаб замини киштро самаранок истифода барем.
Мардуми бонагу номуси Кӯлоб Пешвои муаззами миллатро борҳо бо дастовардҳои арзандаи меҳнатӣ ва чеҳраҳои кушодаву пурмеҳр пешвоз гирифта буданд ва ин бор ҳам аз пештара дида бештар бо меҳру садоқати беандоза Пешвои маҳбубамонро истиқбол мегирем.
Дар ин росто, моҳи ноябри соли равон аз баргузории Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон 30 сол пур мешавад. Ин Иҷлосия, ки миёни мардум ҳамчун “Иҷлосияи тақдирсоз” ном бурда мешавад, воқеан ҳам дар сарнавишти миллати тоҷик гардиши таърихӣ ва дигаргунии куллиро ба вуҷуд овард. Зеро то баргузории ин Иҷлосия алангаи оташи ҷанги шаҳрвандӣ саросари кишварро сӯзонда миллати тоҷикро ба нестӣ бурда истода буд. Ҳазорон нафар қурбон ва беш аз як миллион нафар овораву саргардон дар мулки бегона муҳоҷири иҷборӣ шуда буданд. Агар пеши роҳи ҷанги шаҳрвандӣ гирифта намешуд, яқин Тоҷикистон пора-пора ва ҳамчун кишвари мустақил аз харитаи сиёсии ҷаҳон нест мегашт. Дар Иҷлосияи 16-ум вакилон манфиатҳои қавмӣ, гурӯҳӣ ва маҳаллиро як сӯ гузошта, андеша ва таклифу пешниҳодҳои созандаро дар роҳи ба даст овардани сулҳу субот қабул карда, Эмомалӣ Раҳмонро раиси Шӯрои Олӣ интихоб намуданд. Муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар навбати худ ҳамчун як абармарди дунёи сиёсат собит карданд, ки дар марҳилаи муаяйни таърихӣ нақши шахсият дар ҳалли буҳронҳои амиқи сиёсӣ, иқтисодӣ ва ташкилӣ чи қадар метавонад бузург бошад. Аз лаҳзаҳои аввали ба ин мансаби Олӣ интихоб шуданашон эълон карданд, ки “Ман ба Шумо сулҳ меорам!” ва дар роҳи расидан ба ин мақсад чи ҷонбозиҳое накарданд. Аз ин рӯ, бо боварӣ метавон гуфт, ки сулҳу ваҳдат дар Тоҷикистон аз Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олӣ сарчашма мегирад ва ба он алоқаи ногусастанӣ дорад. Бинобар ин, 30-юмин солгардаш барои тамоми мардуми Тоҷикистон санаи муқаддас аст ва бояд дар сатҳи баланди ташкилӣ, сиёсӣ ва фарҳангӣ таҷлил карда шавад. Албатта, ин санаи таърихиро бо туҳфаҳои арзандаи меҳнатӣ пешвоз гирифтан вазифаи ҳар як шаҳрванди кишвар, хусусан сокинони шаҳру деҳоти Кӯлоб мебошад.
Набояд фаромӯш созем, ки то ҳанӯз бадхоҳони миллату давлати мо баҳри ноором сохтани авзои сиёсиву амниятии кишвар талош намуда истодаанд. Гурӯҳҳои экстремистиву террористӣ кӯшиш намуда истодаанд ҷавонони моро ба доми худ кашида, ҳисси худшиносии миллиро аз вуҷудашон берун созанд. Аммо ҳодисаҳои охир дар марзи кишвар дубора исбот намуд, ки миллати бонангу номуси тоҷик дар сиёсати созандаи Пешвои муаззами миллат устувор ҳастанд. Мо сокинони шаҳри бостонии Кӯлоб низ дар ин арсаи нанг садоқату шуҷоати фарзандони диловари худро дар ҳифзи марзи Ватан бо чашми сар дидем. Бо назардошти ин, чун аз 1-уми октябри соли равон даъвати тирамоҳии ҷавонон ба сафи Қувваҳои мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон оғоз мегардад, дар шароити мураккаб шудани авзои сиёсии ҷомеаи ҷаҳонӣ ва марзи давлатӣ даъвати имсолаи ҷавонон ҳамчун Даъвати ору номус қабул карда мешавад, ки рамзи асолату ватандӯстии ҳар як ҷавонмарди соҳибватан аст. Боварӣ дорем, ки ҷавонони далери шаҳри Кӯлоб баҳри ҳимояи марзи Ватан дар муҳлати муқарраршуда ба нуқтаи даъватии Комиссариати ҳарбӣ ҳозир шуда, исбот мекунанд, ки дар ҳақиқат шаҳри Кӯлоб макони шермардони ҷасур ва такягоҳи асосии мудофиавии Тоҷикистони соҳибистиқлол мебошад.
Бо ин ниятҳои нек ба ҳар як сокини шарафманди шаҳри Кӯлоб муроҷиат менамоем, ки:
Биёед аз гузаштаи таърихӣ ибрат гирифта, баҳри рушди босуботи Тоҷикистони соҳибистиқлол талоши бештар намоем,
Биёед баҳри тарбияи фарзандонамон дар рӯҳияи ватандӯстӣ ва худшиносии миллӣ бо ҳисси масъулияти баланди шаҳрвандӣ саҳми бештар гузорем,
Биёед ҳамчун пайравони воқеии Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ватанамонро аз ҳарвақта дида бештар дӯст дорем ва шабонарӯзӣ меҳнат карда, шаҳри Кӯлобро, ки маркази фарҳангу маънавиёти кӯҳанбунёди миллат ба ҳисоб меравад, боз ҳам ободу зеботар гардонем.
Муроҷиатномаи вакилони Маҷлиси вакилони халқи шаҳри Кӯлоб ба сокинони шаҳри Кӯлоб
Ҳамдиёрони гиромӣ!
Мардуми зафарпешаи шаҳру деҳоти Кӯлоб, хусусан, кишоварзони номдори ин сарзамини бостонӣ бо меҳнати садоқатмандонаи худ, ҷиҳати истеҳсоли маводи гуногуни ғизоӣ ва гузоштани саҳми муносибу назаррасашон дар таъмини амнияти озуқавории кишвар шуҳратёр буданд ва ҳастанд.
Ба ҳамагон маълум аст, ки вазъи зудтағйирёбандаи ҷаҳони муосир боиси эҷоди хатарҳои гуногун, аз ҷумла коҳиши ҳаҷми истеҳсоли маҳсулоти кишоварзӣ, бахусус маводи ғизоӣ гашта, бисёр кишварҳои оламро ба эҳтимолияти буҳрони озуқа рӯ ба рӯ кардааст ва омили болоравии нархи маҳсулоти хурокворӣ дар бозори ҷаҳонӣ шудааст. Бинобар ин ҳоло зарурият ба миён омадааст, ки ҳар як фарди ин ҷомеа пайи бартараф кардани мушкилоти ҷойдошта шабонарӯзӣ меҳнат кунад.
Бо назардошти гуфтаҳои боло ба кулли сокинони шаҳру деҳоти Кӯлоб муроҷиат ва даъват ба амал меорем, ки ба масъалаи захираи маводи озуқа аҳамияти аввалиндараҷа дода, ҳар як ваҷаб замини киштбобро самаранок истифода баранд. Ҳоло ки айни кишти такрории зироатҳои кишоварзӣ мебошад, дар заминҳои наздиҳавлигию президентӣ, хоҷагиҳои ҷамоавию деҳқонӣ, майдонҳои ҳудуди корхона ва ташкилоту муассисаҳо, парвариши ғалладоналубиёгиҳо, сабзавот ва дигар маводҳои ғизоиро муташаккилона ба роҳ монанд. Чунки тибқи ояндабинии коршиносони Созмони Миллали Муттаҳид вазъи иқтисодии ҷаҳон имсол ва соли 2023 боз ҳам мушкилтар гардида, шумораи одамоне, ки ба хатари гуруснагӣ дучор мешаванд, ба 220 миллион мерасад. Азбаски Ҷумҳурии Тоҷикистон узви ҷудонашавандаи ҷомеъаи ҷаҳонист, аз хатари чунин буҳрон имкони дар канор монданро надорад.
Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни мулоқоташон бо фаъолони вилояти Хатлон рӯзи 18 июни соли 2022 дар ноҳияи Данғара аз вазъи ба вуҷуд омадаи иқтисодиёти ҷаҳонӣ изҳори нигаронӣ карда, таъкид намуданд, ки корхона, ташкилоту муассисаҳо ва ҳар як оила бояд дар фикри таъминоти худ бошанд ва барои на кам аз ду сол маводи ғизоиро захира намоянд. Кӯшиш кунем, ки бахусус дар фасли тирамоҳу зимистони дар пеш истода ба танқисӣ дучор нашавем ва муҳтоҷӣ накашем.
Бо назардошти ҳамин дастурҳои Пешвои миллат ба сокинони шаҳру деҳоти Кӯлоб тавсия дода мешавад, ки ҳар як ваҷаб замини дар ихтиёрдоштаро самаранок истифода намуда, бо истифода аз тухмиҳои хушсифат баҳри руёнидани се-чор ҳосил ва дар ин замина захира намудани озуқа барои ду соли оянда ҷидду ҷаҳди зиёд кунем. Хушк намудани мевагиҳо ва захираи онҳо, аз сабзавоти тару тозаи мавҷуда тайёр кардани консерваҳо, барои эҳтиёт захира намудани гандум ва ғаллалубиёгиҳо ҳам танҳо ба манфиати кор буда, ҳамзамон роҳи ҳалли мушкилоти маводи ғизоӣ ҳангоми зарурият ба ҳисоб мераванд.
Вазъияти баамаломада тақозо дорад, ки натанҳо кишоварзону боғдорон, чорводорон ва дигар кормандони соҳаи кишоварзӣ, балки тамоми ҷомеаи шаҳрвандӣ баҳри ҳифзи амнияти озӯқавории мамлакат, афзун намудани ҳаҷми истеҳсоли маҳсулоти ватанӣ, таъмини фаровонии бозори истеъмолӣ, истифодаи оқилона ва самараноки замин ҳиссагузор бошанд.
Сокинони сарбаланди шаҳру деҳоти Кӯлоб ҳамеша анъанаи неки ниёгони худро дар бобати меҳнати босамару босубот ва созандагиву бунёдкорӣ сармашқи кори худ мекарданд ва боварии куллӣ дорем, ки минбаъд низ сарҷаъму муттаҳид барои рушди Ватани азизамон, бахусус таъмини амнияти озуқавории он саҳми арзанда ва назарраси худро мегузоранд.
Ҳамзамон мутмаинем, ки ин мардуми ғаюру баномус дар доираи омодагиҳо ба ҷашни 35-солагии Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон ободонии манзил ва маҳалли зисти худ, тозагии гирду атрофро вазифаи аввалиндараҷашон медонанд ва бо дастовардҳои арзандаи меҳнатӣ ин ҷашни муқаддаси миллатро пешвоз мегирем.
Муроҷиатнома дар иҷлосияи Маҷлиси вакилони халқи шаҳри Кӯлоб, даъвати шашум, 24 июни соли 2022 қабул шудааст.