Табрикотии Раиси шаҳри Кӯлоб Назарзода Бахтиёр Худоёр ба ифтихори Рӯзи парчами давлатии Тоҷикистон
Ҳамдиёрони азиз!
Рӯзи 24 ноябр бо қабули Парчами давлатии Ҷумҳурии соҳибистқлоли Тоҷикистон 30 сол сипарӣ мешавад. Ба ин муносибат Шумо ва дар шахси Шумо тамоми мардуми Тоҷикистонро тарбику муборакбод гуфта, ба Шумо тани сиҳату хотири ҷамъ ва бахту иқболи баландро таманно дорам.
Маълум аст, ки дар ҷаҳони мутамаддин ҳар як давлати мустақили соҳибихтиёрро парчами давлатии он муаррифӣ менамояд. Парчам яке аз рамзҳои асосии Истиқлоли давлат мебошад.
Асосгузори сулҳу ваҳтади миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид кардаанд, ки «Дар ҷаҳони муосир ҳар як давлату миллат бо рамзњои давлатӣ ва муқаддасоти миллӣ, аз ҷумла Конститутсия, Нишон, Парчам, Суруди миллӣ ва пули миллӣ шинохта мешавад, яъне ин нишонаҳо муаррифкунандаи кишвари соҳибистиқлол дар арсаи байналмиллалӣ мебошанд».
Иҷлосияи ХVI-уми Шурои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, ки чанд рӯз пеш 30-юмин солгардашро дар саросари кишвар бо шукуҳу шаҳомати хосса таҷлил намудем. Маҳз Иҷлосияи тақдирсоз дар қатори дигар моҳияти таърихии худ инчунин, Тоҷикистонро соҳиби Парчами давлати соҳибистиқлол гардонд. Дар ин Иҷлосия илова ба дигар масъалаҳои бениҳоят муҳими давлатӣ, рӯзи 24 ноябри соли 1992 Қонуни Ҷумзурии Тоҷикистон «Дар бораи даровардани тағйирот ба Конститутсияи Ҷумзурии Тоҷикистон» қабул карда шуд. Дар он давра Шурои Олии Тоҷикистон чунин ваколат дошт ва вакилон метавонистанд ба Конститутсия тағйироту иловаҳо ворид намоянд. Мардуми Тоҷикистон баъди қабули Конститусияи нав 6 ноябри соли 1994, сарчашмаи ягонаи ҳокимият дониста шуд.
Ҳамин тариқ дар асоси қонуни болозикр ба моддаи 170-и Конститутсияи даври Ҷумҳурӣ тағйирот ворид ва дар иртибот бо он Низомномаи Парчами Ҷумҳурии Тоҷикистон тасдиқ карда шуд. Инак 30-сол аст, ки ин Парчам натанҳо болои сари мардуми Тоҷикистон, балки назди бинои Созмонҳои бонуфузи байналмиллалӣ, бахусус Созмони Милали Муттаҳид парафшонӣ дорад ва қосиди соҳибихтиёриву соҳибистиқлолии Тоҷикистон ҳамчун воҳиди марзиву маъмурии мустақил дар арсаи ҷаҳон мебошад.
Мо тоҷикон аз он ифтихорманду қаноатмандем, ки ба инсоният муқаддасотеро бо номи Парчам ҳадя намудаем. Зеро сарчашмаҳо ва маъхазҳои таърихӣ собит кардаанд, ки парчамдории мардуми форсу тоҷик таърихи хеле қадима дошта, имкон дорад аҷдодони мо аввалин парчамдору парчамбардорон бошанд. Аз ҷумла, дар нахусткитоби энсиклопедии ҷаҳон «Авесто» вожаи парчам бо номи дирафш ёд шудааст. Аз асари безаволи Абулқосим Фирдавсӣ бохабарем, ки Коваи оњангар ба муқобили Заҳҳоки морон миёнбанди чармини худро парчам намуд ва таҳти он мардуми мазлумро ба шӯриш бархезонда, оқибат ин золимро сарнагун сохту адолатро барқарор кард.
Азбаски аҷдодони пешгузаштаи мо кашофони Парчам ҳамчун рамзу муқаддасот ва нишон аз соњибистиқлоливу созибихтиёрии давлатанд, пас ҳуқуқи маънавӣ дорем, ки Парчами давлатии Тоҷикистон дар баландтарин қулла қарор дошта бошад.
Тавре ҳамагон огоҳӣ дорем, моњи сентябри соли 2011 ба муносибати 20 солагии Истиқлолияти давлатӣ дар пойтахти Ҷумҳурӣ, шаҳри Душанбе баландтарин парчам дар ҷаҳон (165) метр бунёд гардид, ки он ба китоби Рекордҳои Гиннес ворид карда шудааст.
Мавриди изкр аст, ки Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми табрикии худ ба муносибати Рузи Парчами давлатӣ санаи 24 ноябри соли 2020 гуфта буданд, ки «Мусаллам аст, ки њар як давлати соҳибистиқлолу озод ба ҷомеаи ҷаҳон, аз он ҷумла Созмони Миллали Муттаҳид маҳз ба Парчами худ пазируфта мешавад ва эътироф мегардад. Яъне парчами давлатӣ муарифгари тоҷикон дар арсаи байналмиллалӣ ва мояи ифтихори мо ҳамчун узви комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳон мебошад. Парчами давлати соҳибихтиёри мо нишонаи таъриху фарҳанги бостониву пурғановати миллати тоҷик буда, ҳар як фарди ҷомеаро вазифадор менамояд, ки ба ин рамзи муқадаси миллӣ арҷ гузорад. Воқеан Парчами давлатӣ омили муайянкунандаи ҳувияти миллӣ ва тақвият пайдо кардани ҳисси милливу ифтихори ватандорӣ дар шуури ҳар як фарди бонангу номуси ҷомеа мебошад. Парчам рисолат ва неруи муттазидкунанда дорад, зеро он дарбаргиранда ва таҷассуми арзишҳои сиёсиву фарҳангӣ ва ғояву ҳадафҳои миллӣ мебошад».
Ҳақ ба ҷониби Ҷаноби Олист ва ҳар як сокини мамлакат бояд мазбубият ва садоқати худро тавассути арҷгузорӣ ба муқаддасоти Ҷумҳурӣ, алалхусус Парчами давлат пайваста зоҳир кунад. Зеро эҳтироми муқаддасоти давлат, эҳтироми кишвар аст. Зарур аст, ки парваридани муҳаббат ба Парчами давлатӣ аз богчаву кӯдакистонҳо оғоз шавад, то фардо насли дар ҳақиқат ватандусту меҳанпарвар, аз ҷумла арҷгузорандаи муқадасотро ба воя расонида тавонем.
Маврид ба ёдоварист, ки Парчами давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз се ранг: сурх, сафед ва сабз иборат буда, дар ранги сурх ҷасорату далерии фарзандони миллат баҳри пойдории давлати тоҷикон, дар ранги сафед сулҳу субот, нияти пок ва дар ранги сабз нишони рушду пешрафт дида мешавад. Тасвири тоҷ ва ҳафт ахтар ишора ба решаҳои таърихии давлатдории миллати тоҷик мебошад.
Дарвоқеъ, Парчами даватӣ рисолати фаромиллӣ низ дорад. Ҳар гоҳе як варзишгар дар мусобиқоти ҷаҳонӣ ғолиб меояд, парчами кишвараш бар фарози осмон бо садо додани Суруди миллӣ бардошта мешавад ва дар дили ҳамватанонаш эҳсоси ғурури миллїэӣ тақвият меёбад.
Парчами давлатӣ дар шахси Сарвари давлат ва миллати шарафманди тоҷик пуштибон дорад.
Бигузор, Парчами Тоҷикистони озоди соҳибихтиёру соҳибистиқлол дар фазои орому осуда ва ваҳдатободи кишвари азизу маҳбубамон абадан парафшонӣ намояд.
Дар охир бо забони шоир гуфтанием:
Чист парчам? Ифтихори миллат аст,
Чист парчам? Иқтидори миллат аст.
Ҷуз парчам нест тоҷикро нишон,
Чист парчам? Эҳтироми миллат аст.
Бо истифода аз фурсати муносиб бори дигар Рӯзи Парчами давлатии Тоҷикистонро ба ҳамаи шумо муборак бошад!
